Συχνά μετά από σκληρή σωματική εργασία ή αθλητική προπόνηση, ένα άτομο παρατηρεί ότι πονάνε τα χέρια και τα πόδια του. Εάν αυτή η κατάσταση σχετίζεται με υπερένταση ή κόπωση, ο πόνος συνήθως υποχωρεί μετά από μερικές ημέρες. Αλλά συμβαίνει ότι μια τέτοια δυσφορία ενοχλεί ένα άτομο τακτικά και μπορεί να εμφανιστεί ανεξάρτητα από τη σωματική δραστηριότητα. Σε αυτή την περίπτωση, ο πόνος μπορεί να προκληθεί από σοβαρά προβλήματα υγείας που απαιτούν θεραπεία.
Η εμφάνιση πόνου στις αρθρώσεις - αρθραλγία - μπορεί να παρατηρηθεί στο πλαίσιο της γενικής ευημερίας. Οι επώδυνες αισθήσεις εμφανίζονται συνήθως μετά από υπερβολική σωματική καταπόνηση και μπορούν να παρατηρηθούν σε έγκυες γυναίκες. Πρόσφατα, τα παράπονα για πόνο στις αρθρώσεις στα παιδιά, που προκαλούνται από την ταχεία ανάπτυξη του οστεοαρθρικού συστήματος, έχουν γίνει πιο συχνά.
Σε άλλες περιπτώσεις, ο πόνος στις αρθρώσεις είναι ένα σύμπτωμα κάποιας παθολογίας, ένα σήμα μιας φλεγμονώδους ή καταστροφικής διαδικασίας ή μιας αυτοάνοσης νόσου. Για την πλήρη θεραπεία των αρθρώσεων, είναι σημαντικό να προσδιοριστεί η βασική αιτία του πόνου.
Γενικά χαρακτηριστικά του προβλήματος
Ο πόνος στα πόδια και τα χέρια είναι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο. Αυτό το πρόβλημα συνήθως δεν σχετίζεται με την ηλικία. ακόμη και τα παιδιά και οι έφηβοι υποφέρουν συχνά από τέτοιες αισθήσεις. Για αυτούς, αυτό συνήθως συνδέεται με ταχεία ανάπτυξη ή αυξημένη φυσική δραστηριότητα. Και στους ενήλικες, ο τακτικός πόνος στα άκρα μπορεί να προκληθεί από διάφορες ασθένειες.
Αυτός ο πόνος μπορεί να προέλθει από οποιοδήποτε μέρος του άκρου. Τις περισσότερες φορές, τα πόδια πονάνε, καθώς εκτίθενται στα πιο βαριά φορτία. Μπορεί επίσης να επηρεαστούν τα γόνατα, οι γάμπες και οι αρθρώσεις του ισχίου. Στα χέρια, ο πόνος εντοπίζεται κυρίως στην περιοχή του αντιβραχίου και του ώμου. Αλλά συχνά τέτοιες αισθήσεις προκύπτουν στα χέρια, εμποδίζοντας ένα άτομο να κάνει κανονική εργασία.
Τα οστά, οι αρθρώσεις και οι μύες μπορεί να πονέσουν. Συχνά το πρόβλημα εμφανίζεται λόγω της μειωμένης κυκλοφορίας του αίματος και της θρέψης των ιστών. Μερικές φορές η δυσφορία μεταδίδεται επίσης κατά μήκος των νευρικών ινών από άλλα μέρη του σώματος. Τέτοιος πόνος που ακτινοβολεί μπορεί να εμφανιστεί σε ασθένειες της σπονδυλικής στήλης, έμφραγμα του μυοκαρδίου, κολικούς νεφρών ή χοληφόρων. Σε αυτή την περίπτωση, ο πόνος εμφανίζεται δεξιά ή αριστερά, ανάλογα με το ποιο όργανο έχει προσβληθεί.
Αυτός ο πόνος συνήθως δεν είναι έντονος. οι άνθρωποι το περιγράφουν ως αίσθημα πόνου και δυσφορίας. Ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί μόνο κατά την κίνηση και να υποχωρήσει με την ανάπαυση ή μπορεί να ενοχλεί ένα άτομο συνεχώς.
Προσοχή: εάν ο πόνος δεν σχετίζεται με σωματική δραστηριότητα ή συνοδεύεται από πρόσθετα συμπτώματα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό.
Χωρίς θεραπεία, τέτοιος πόνος μπορεί να γίνει χρόνιος και να οδηγήσει σε μειωμένη απόδοση ή ακόμα και σε αναπηρία. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να επισκεφτείτε έναν γιατρό εάν ο πόνος στα άκρα εμφανίζεται ταυτόχρονα με άλλα συμπτώματα. Αυτό μπορεί να είναι πυρετός, αδυναμία, ρίγη, ναυτία. Τυπικά, αυτή η κατάσταση εμφανίζεται σε περιπτώσεις σοβαρών παθολογιών που απαιτούν άμεση θεραπεία.
Λόγοι
Η πιο κοινή αιτία πόνου στα άκρα είναι η συνηθισμένη κόπωση. Τις περισσότερες φορές εμφανίζονται την ημέρα μετά την αθλητική προπόνηση. Αλλά μπορούν να συμβούν μετά την εργασία στη χώρα, τη μεταφορά βαρέων φορτίων, τον γενικό καθαρισμό ή την ενεργό αναψυχή. Αυτό συμβαίνει συνήθως σε σωματικά ανεκπαίδευτα άτομα.
Ένας τέτοιος πόνος ονομάζεται πονόλαιμος. Εμφανίζονται για κάποιο λόγο. Τις περισσότερες φορές, ο πόνος είναι συνέπεια μικροτραυμάτων των μυϊκών ινών. Εάν αυτό συμβαίνει συχνά, δεν έχουν χρόνο να επουλωθούν και εμφανίζεται φλεγμονή. Ως αποτέλεσμα, η παροχή αίματος στους ιστούς μπορεί να διαταραχθεί και να αναπτυχθεί ισχαιμία. Οι έντονες προπονήσεις μπορούν επίσης να προκαλέσουν καταπονήσεις και ρήξεις στους μύες ή στους συνδέσμους. Όλοι αυτοί οι παράγοντες συνήθως προκαλούν πόνο που διαρκεί 3-5 ημέρες. Αλλά η συσσώρευση γαλακτικού οξέος στους μύες δεν μπορεί να είναι η αιτία ενός τέτοιου μακροχρόνιου πόνου. λύνεται μέσα σε λίγες ώρες.
Υπάρχουν όμως και πιο σοβαροί λόγοι για αυτό το πρόβλημα. Υπάρχουν διάφορες ομάδες παθολογιών που μπορεί να προκαλέσουν πόνο στα πόδια και τα χέρια. Διαφέρουν ως προς τον μηχανισμό σχηματισμού και εντοπισμού. Αλλά έχουν ένα κοινό: μία από τις εκδηλώσεις είναι ο πόνος στα άκρα.
Ποιες ασθένειες μπορούν να προκαλέσουν αυτό το σύμπτωμα:
- παθολογίες των αιμοφόρων αγγείων και των φλεβών, συνήθως των κάτω άκρων.
- μολυσματικές ασθένειες?
- δηλητηρίαση και άλλες καταστάσεις που προκαλούν δηλητηρίαση του σώματος.
- φλεγμονώδεις παθολογίες των αρθρώσεων, των μυών, των νευρικών ιστών.
- εκφυλιστικές ασθένειες των αρθρώσεων και των οστών.
- αυτοάνοσες παθολογίες?
- ορμονικές ανισορροπίες?
- όγκους.
Διαταραχές του κυκλοφορικού
Οι ασθένειες των αιμοφόρων αγγείων και των φλεβών είναι αρκετά συχνές. Βρίσκονται σε άνδρες και γυναίκες διαφορετικών ηλικιών. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για κιρσούς. Ταυτόχρονα, πονάνε τα πόδια σου, νιώθεις βάρος και μπορεί να εμφανιστούν κράμπες. Σταδιακά, οι διεσταλμένες φλέβες γίνονται ορατές μέσω του δέρματος. Με την ηλικία, συχνά εμφανίζονται επίσης θρομβοφλεβίτιδα και θρόμβωση, τα συμπτώματα των οποίων μπορεί να είναι έντονος παλλόμενος πόνος στο ένα πόδι ή στο χέρι. Η αθηροσκλήρωση των αιμοφόρων αγγείων μπορεί επίσης να προκαλέσει απόφραξη, η οποία προκαλεί επώδυνες αισθήσεις, κυρίως πίεση ή συμπίεση, που επιδεινώνονται από την κίνηση.
Πιο σπάνιες αγγειακές παθολογίες περιλαμβάνουν:
- εξάλειψη ενδαρτηρίτιδας?
- εμβολή των κύριων αρτηριών.
- Νόσος Raynaud;
- αρτηριοφλεβική δυσπλασία.
Σε περίπτωση κακής κυκλοφορίας, εκτός από πόνους στα χέρια και τα πόδια, συχνά εμφανίζεται μούδιασμα, αίσθημα μπουσουλήματος και ψυχρότητα των άκρων. Οι μύες εξασθενούν, τα δάχτυλα πρήζονται, γίνεται δύσκολη η κίνηση και τα πράγματα πέφτουν από τα χέρια σας. Εάν επηρεαστούν μικρά αγγεία των άκρων, μπορεί να εμφανιστούν μπλε ή μωβ κηλίδες στο δέρμα και τα νύχια μπορεί να γίνουν μπλε.
Προσοχή: είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο εάν ο πόνος στο αριστερό χέρι συνοδεύεται από δύσπνοια, αδυναμία και βάρος στο στήθος. Αυτό μπορεί να είναι σημάδι εμφράγματος του μυοκαρδίου.
Οι παθολογίες που σχετίζονται με διαταραχές του κυκλοφορικού περιλαμβάνουν την παρατεταμένη ακινητοποίηση. Επιπλέον, αυτό συμβαίνει όχι μόνο με αναγκαστική ακινησία μετά από τραυματισμό. Η κυκλοφορία του αίματος μπορεί να διαταραχθεί λόγω παρατεταμένου καθίσματος σε μια θέση, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού ή κατά τη διάρκεια της καθιστικής εργασίας.
Λοιμώξεις
Αρκετά συχνά, τα χέρια και τα πόδια πονάνε λόγω ιογενών ασθενειών. Τέτοιες αισθήσεις θεωρούνται κλασικό σύμπτωμα της γρίπης. Οφείλονται στο γεγονός ότι για την καταπολέμηση της μόλυνσης, σχηματίζονται ειδικές ουσίες στο σώμα - προσταγλανδίνες. Προκαλούν αύξηση της θερμοκρασίας και πόνο. Επιπλέον, τέτοιος πόνος μπορεί να σχετίζεται με μέθη και πυρετό που συνοδεύουν μολυσματικές ασθένειες.
Τις περισσότερες φορές, ο πόνος στα άκρα εμφανίζεται με γρίπη, ARVI, βρογχίτιδα, πνευμονία, πυελονεφρίτιδα, ερυθρά και ανεμοβλογιά. Τέτοιες αισθήσεις μπορεί να είναι σύμπτωμα βορελίωσης, αλλαντίασης, παρατύφου πυρετού, σαλμονέλωσης, χολέρας και πολλών παρασιτικών ασθενειών.
Μέθη
Η δηλητηρίαση προκαλεί συχνά πόνο στους μύες των χεριών και των ποδιών. Αυτό συμβαίνει λόγω του κυτταρικού θανάτου, ο οποίος συμβαίνει όταν εισέρχονται τοξίνες ή δηλητήρια στο σώμα, για παράδειγμα, μεγάλες ποσότητες αλκοόλ ή υπερβολική δόση ορισμένων φαρμάκων. Αυτό συμβαίνει συχνά με τροφική δηλητηρίαση. Οι επώδυνες αισθήσεις στα άκρα συνοδεύονται από ναυτία, κοιλιακό άλγος και εντερικές διαταραχές.
Η μέθη εμφανίζεται επίσης από δαγκώματα τσιμπουριών, κάποιων άλλων εντόμων και φιδιών. Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να εμφανιστούν σπασμοί, αλλεργικές εκδηλώσεις και αναπνευστικά προβλήματα. Και τα τσιμπούρια συχνά φέρουν μολυσματικές ασθένειες, οι πρώτες εκδηλώσεις των οποίων είναι ο πόνος στα άκρα.
Παθολογίες των αρθρώσεων
Τα άτομα άνω των 45 ετών συχνά βιώνουν πόνο στις αρθρώσεις των χεριών και των ποδιών τους. Τα άκρα ενός ατόμου βρίσκονται συνεχώς σε κίνηση, έτσι οι αρθρώσεις φθείρονται. Και με την ηλικία, οι μεταβολικές διεργασίες επιβραδύνονται, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά την κατάσταση του αρθρικού χόνδρου και άλλων ιστών. Επομένως, παθολογίες όπως η αρθρίτιδα, η αρθροπάθεια και η ουρική αρθρίτιδα είναι συχνές. Μπορούν να επηρεάσουν οποιεσδήποτε αρθρώσεις των άκρων. Με την οστεοχονδρωσία ή την σπονδυλαρθρίτιδα, εκτός από τη σπονδυλική στήλη, μπορεί επίσης να πονέσουν τα χέρια ή τα πόδια.
Με όλες αυτές τις ασθένειες, οι αρθρώσεις των χεριών και των ποδιών πονάνε και ο πόνος μπορεί να εξαπλωθεί στους μύες και σε άλλους περιβάλλοντες ιστούς. Για παράδειγμα, η οστεοαρθρίτιδα επηρεάζει κυρίως τις μεγάλες αρθρώσεις. Αλλά ο πόνος μπορεί να γίνει αισθητός στα οστά και στους μύες που βρίσκονται δίπλα τους. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα συνήθως προσβάλλει τις αρθρώσεις των δακτύλων. Ο πόνος δεν εμφανίζεται μόνο κατά τη διάρκεια της άσκησης. Γίνεται αισθητό ακόμα και σε ηρεμία και μπορεί να εξαπλωθεί στις παλάμες, τους καρπούς και τους πήχεις.
Παθολογίες των οστών
Ορισμένες ασθένειες επηρεάζουν τα οστά των χεριών και των ποδιών. Σε αυτή την περίπτωση, το άτομο βιώνει οδυνηρές αισθήσεις που τον εμποδίζουν να ζήσει μια κανονική ζωή. Αυτό συμβαίνει με οστεομυελίτιδα, οστεομαλακία ή οστεοπόρωση. Αυτές οι παθολογίες σχετίζονται με μόλυνση στον οστικό ιστό ή με έλλειψη ασβεστίου σε αυτόν.
Μυϊκός πόνος
Αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος λόγος για τέτοιες αισθήσεις. Ο μυϊκός πόνος μπορεί να εμφανιστεί λόγω υπερβολικής εργασίας, μετά από τραυματισμό ή με μυοσίτιδα. Υπό την επίδραση δυσμενών εξωτερικών παραγόντων, οι μύες φλεγμονώνονται και μερικές φορές εμφανίζεται ισχαιμία λόγω κακής κυκλοφορίας. Σε αυτή την περίπτωση, εμφανίζονται τα λεγόμενα «σημεία ενεργοποίησης», δηλαδή περιοχές αυξημένου πόνου. Ο πόνος μπορεί να είναι πόνος, αδύναμος ή οξύς, βασανιστικός. Εντοπίζεται σε ένα μέρος ή μπορεί να εξαπλωθεί σε όλα τα άκρα. Αυτό συχνά οδηγεί σε μυϊκή αδυναμία.
Αυτή η κατάσταση ονομάζεται σύνδρομο μυοπεριτονιακού πόνου. Μπορεί να εμφανιστεί μετά από αυξημένη σωματική καταπόνηση και συνήθως το δεξί πόδι ή το χέρι πονάει περισσότερο. Η αιτία του πόνου μπορεί να είναι η χρήση άβολων παπουτσιών, οι σκελετικές ανωμαλίες, η σκολίωση, η παρατεταμένη ακινητοποίηση μετά από τραυματισμό ή ασθένεια. Επιπλέον, αυτή η κατάσταση συχνά συνοδεύει άτομα ορισμένων επαγγελμάτων. Για παράδειγμα, οι υπάλληλοι γραφείου, οι ράφτες και οι κομμωτές έχουν πόνο στο δεξί τους χέρι.
Εάν ο μυϊκός πόνος εμφανίζεται λόγω υποθερμίας ή μόλυνσης, είναι μυοσίτιδα. Η παθολογία συνοδεύεται από αρκετά έντονο πόνο. Ταυτόχρονα, η θερμοκρασία μπορεί να ανέβει και το άκρο να πρηστεί. Η πολυμυοσίτιδα συνοδεύεται από επώδυνη αδυναμία και αυξημένη κόπωση.
Άλλες ασθένειες
Τέτοιες οδυνηρές αισθήσεις μπορεί να είναι σύμπτωμα πολλών άλλων παθολογιών. Η αδυναμία και οι πόνοι στα άκρα συμβαίνουν συχνά με αυξημένη αρτηριακή πίεση, διαταραχές ύπνου και βλαστική-αγγειακή δυστονία. Η αιτία του πόνου μπορεί να είναι ασθένειες του αίματος, ενδοκρινικές παθολογίες και ανάπτυξη κακοήθων όγκων.
Πολύ συχνά, ένας τέτοιος πόνος προκαλείται από βλάβη στον νευρικό ιστό. Αυτά μπορεί να είναι νευρώματα, νευραλγίες ή νευρίτιδα. Ο πόνος στο πίσω μέρος του μηρού μπορεί να προκληθεί από ισχιαλγία και ο καρπός συχνά επηρεάζεται από το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα.
Ινομυαλγία
Όταν, μετά την εξέταση, ο γιατρός δεν μπορεί να εντοπίσει την αιτία του πόνου και συνεχίζεται για αρκετούς μήνες, ο άρρωστος μπορεί να διαγνωστεί με ινομυαλγία. Αυτή η παθολογία είναι αρκετά συχνή, αλλά οι επιστήμονες δεν μπορούν ακόμα να προσδιορίσουν ποια είναι η αιτία της. Η διάγνωση της νόσου είναι επίσης δύσκολη, αφού ούτε οι δοκιμές ούτε τα διαγνωστικά υλικού την εντοπίζουν. Μόνο τα γενικά συμπτώματα μας επιτρέπουν να μιλήσουμε για τον επιπολασμό της παθολογίας.
Η ινομυαλγία εμφανίζεται κυρίως στις γυναίκες. Πιστεύεται ότι αυτό οφείλεται σε μείωση του ουδού πόνου. Σε αυτή την περίπτωση, η πηγή του προβλήματος βρίσκεται στον εγκέφαλο. Συχνά, μετά από έντονο στρες, ένα άτομο παρατηρεί ότι πονάνε τα χέρια ή τα πόδια του. Αυτό συμβαίνει συνήθως το επόμενο πρωί.
Η ενόχληση εντοπίζεται κυρίως στην ωμική ζώνη, στους αγκώνες, στους γοφούς ή στα γόνατα. Εκτός από τον πόνο στους μύες, τους συνδέσμους και τους τένοντες, ο ασθενής εμφανίζει αδυναμία, μειωμένη απόδοση, αυξημένη κόπωση, επιδείνωση της διάθεσης και της μνήμης. Συχνά βιώνει αϋπνία, κατάθλιψη, δεν μπορεί να χαλαρώσει και υποφέρει από πονοκεφάλους.
Χαρακτηριστικά της θεραπείας
Εάν τα άκρα σας αρχίσουν να πονάνε μετά από σωματική δραστηριότητα, μπορείτε να ανακουφίσετε την κατάστασή σας μόνοι σας. Για να γίνει αυτό, συνιστάται να κάνετε ένα χαλαρωτικό μπάνιο και να χαλαρώσετε. Μετά από μικροτραυματισμούς, συνιστάται η εφαρμογή κρύας κομπρέσας στην κατεστραμμένη περιοχή. Συνιστάται να αποφύγετε την άσκηση για μερικές ημέρες και ο πόνος θα εξαφανιστεί σύντομα.
Αλλά συμβαίνει ότι όλα αυτά δεν βοηθούν, οι οδυνηρές αισθήσεις συνεχίζονται για αρκετές εβδομάδες και ο ασθενής δεν ξέρει τι να κάνει για να απαλλαγεί από την ενόχληση. Είναι καλύτερο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό και να εξεταστείτε. Εξάλλου, μόνο αφού καταστεί σαφές γιατί πονάνε τα άκρα, θα είναι δυνατή η επιλογή της σωστής θεραπείας.
Σημαντικό: μερικοί άνθρωποι με τέτοια προβλήματα αρχίζουν να παίρνουν από μόνοι τους αναλγητικά ή μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Όμως, εκτός από το γεγονός ότι προκαλούν πολλές παρενέργειες, δεν βοηθούν πάντα.
Μόνο ένας γιατρός μετά από εξέταση θα είναι σε θέση να καθορίσει πώς να αντιμετωπίσει την παθολογία. Εξαρτάται από το τι προκαλεί τον πόνο, πού εντοπίζεται και ποια είναι η έντασή του.
Τυπικά, για θεραπεία χρησιμοποιούνται αναλγητικά ή ΜΣΑΦ. Εάν ο πόνος είναι έντονος, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει ενέσεις αναισθητικών στις περιοχές όπου προβάλλεται ο πόνος ή ενέσεις κορτικοστεροειδών.
Εκτός από αυτά τα φάρμακα, και σε ήπιες περιπτώσεις ανεξάρτητα, χρησιμοποιούνται εξωτερικοί παράγοντες. Αυτά μπορεί να είναι αλοιφές ή τζελ με βάση ΜΣΑΦ, καψαϊκίνη, δηλητήριο μέλισσας και αιθέρια έλαια. Έχουν αναλγητικό, θερμαντικό και αποσπώντας την προσοχή, βοηθώντας στην ανακούφιση των μυϊκών σπασμών και στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος.
Άλλα μέσα περιλαμβάνονται επίσης στη σύνθετη θεραπεία τέτοιων παθολογιών. Η επιλογή τους εξαρτάται από την αιτία του πόνου. Για παράδειγμα, σε περίπτωση παθολογιών των αρθρώσεων, συνταγογραφούνται χονδροπροστατευτικά για την αποκατάσταση του ιστού χόνδρου. Τα αντικαταθλιπτικά βοηθούν στην ινομυαλγία.
Μυοχαλαρωτικά χρησιμοποιούνται συχνά για την ανακούφιση των μυϊκών σπασμών, που μπορεί να αυξήσουν ή να προκαλέσουν πόνο. Για την αποκατάσταση της κυκλοφορίας του αίματος και της αγωγιμότητας των νεύρων χρειάζονται πολυβιταμινούχα σκευάσματα, ειδικά αυτά που περιέχουν βιταμίνες Β. Τα φάρμακα που βελτιώνουν την περιφερική κυκλοφορία και επιταχύνουν την αναγέννηση των ιστών είναι επίσης αποτελεσματικά.
Συχνά, λόγω τέτοιου πόνου, η κινητικότητα των άκρων μειώνεται, οι μύες εξασθενούν και οι αρθρώσεις χάνουν την ελαστικότητά τους. Για την αποκατάσταση των λειτουργιών των χεριών και των ποδιών, χρησιμοποιούνται μασάζ και φυσικοθεραπεία. Βοηθούν στην αποκατάσταση του φυσιολογικού μυϊκού τόνου και βελτιώνουν την κινητικότητα των αρθρώσεων. Και η ενίσχυση του μυϊκού κορσέ σάς επιτρέπει να αποφύγετε τέτοια προβλήματα στο μέλλον.
συμπεράσματα
Ο πόνος στα χέρια και τα πόδια είναι σπάνια μια σοβαρή παθολογία. τις περισσότερες φορές εμφανίζονται λόγω υπερκόπωσης. Αλλά ένας τέτοιος πόνος μπορεί να υποδεικνύει την ανάπτυξη ορισμένων ασθενειών που, χωρίς θεραπεία, θα οδηγήσουν σε επιπλοκές. Επομένως, δεν πρέπει να αγνοήσετε τον πόνο που διαρκεί περισσότερο από μία εβδομάδα. Είναι καλύτερο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό που θα σας βοηθήσει να προσδιορίσετε την αιτία τους και να συνταγογραφήσετε θεραπεία.